Μικρή Πολυκατοικία στην οδό Κωλέττη στα Ιωάννινα
Χρονολογία Μελέτης: 2012
Τοποθεσία: Κωλέττη & Παλαιολόγου, Ιωάννινα
3D Απεικόνιση: Βίκυ Πορίκη
Η μελέτη αφορά στην ανέγερση τετραώροφης οικοδομής, στα Ιωάννινα.
Το οικόπεδο ορίζεται από τις οδούς: Κωλέττη, Κάνιγγος και Παλαιολόγου και αποτελεί ολόκληρο, το Ο.Τ. 177α. του σχεδίου πόλεως Ιωαννίνων. Είναι κατά χρήση χωρισμένο σε δύο κάθετες ιδιοκτησίες. Στο δυτικό τμήμα ,τμήμα 2, της συνιδιοκτησίας, υπάρχει διατηρητέο κτίριο. Το Βορειοανατολικό τμήμα ( τμήμα 1), εμβαδού 162.06 τ.μ., ανήκει στον εντολέα , και σε αυτό αναφέρεται η μελέτη.
Το οικόπεδο βρίσκεται στα όρια του ιστορικού κέντρου, ανήκει στον Τομέα ΙΙΙ του σχεδίου της πόλης, με Σ.Δ. 2,4 και μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος τα 18,00 μ. Στα απέναντι μέτωπα των οδών που περιβάλουν το οικόπεδό μας, βρίσκονται: στην οδό Κωλέττη, δύο κατοικίες παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, απέναντι από το διατηρητέο του τμήματος 1 της συνιδιοκτησίας και ένα νεόδμητο κτίριο γραφείων , στην οδό Παλαιολόγου μία πολυκατοικία του 70, μία παραδοσιακή κατοικία και ένα σύγχρονο ΄΄νεοπαραδοσιακής΄΄ αρχιτεκτονικής κτίριο καταστημάτων και κατοικιών και προς την οδό Κάνιγγος, μέτωπο πολυκατοικιών της δεκαετίας του 60.
Η ιδιαιτερότητα του οικοπέδου μας, με τις σημαντικές γειτνιάσεις με παραδοσιακά κτίρια, το μικρό του μέγεθος και τους στενούς δρόμους που το περιβάλουν, υπαγορεύοντας ένα ΄΄δύσκολο΄΄ ιδεατό στερεό, καθόρισε αποφασιστικά τη θέση του νέου κτιρίου και τη μορφολογία του.
Το νέο κτίριο τοποθετείται σε απόσταση 7.00 μ περίπου από το διατηρητέο κτίριο του οικοπέδου. Η τήρηση της απόστασης αυτής ήταν επιταγή της 6ης Εφορίας Νεοτέρων Μνημείων Ιωαννίνων.
Το κτίριο στο ισόγειο στεγάζει καταστήματα, στον πρώτο όροφο γραφεία και στους δύο επόμενους ορόφους, κατοικίες. Η είσοδος στο κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο γίνεται από την οδό Κωλέττη ενώ στο ισόγειο κατάστημα από την οδό Κάνιγγος.
Η μικρή επιφάνεια του οικοπέδου σε συνδυασμό με το μικρό πλάτος των δρόμων που το περιβάλλουν, δημιουργεί ασφυκτικά μικρό ιδεατό στερεό που υπαγορεύει την διαδοχική υποχώρηση των ορόφων όσο ανεβαίνουμε σε ύψος. Θεωρούμε σκόπιμο να τονίσουμε εδώ το διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης του ίδιου προβλήματος από τον παραδοσιακό μάστορα, σε σχέση με το σημερινό νομοθέτη, ο οποίος διευρύνει τον όροφο και έξω από τη ρυμοτομική γραμμή, παραμένοντας όμως διώροφος χωρίς να επεκτείνεται ψηλότερα. Οι παρατηρήσεις αυτές στάθηκαν καθοριστικές στη μορφολόγηση της πρότασής μας.
Θεωρήσαμε κατόπιν των παραπάνω, πως στην κατεύθυνση του διαλόγου που θα έπρεπε το νέο κτίριο να έχει με τον παραδοσιακό του περίγυρο δεν θα έπρεπε να στοχεύσουμε στο μορφολογικό παραδοσιακό λεξιλόγιο, μιας και η παραδοσιακή αντιμετώπιση ενός τέτοιου ΄΄σφιχτού΄΄ οικοπέδου συγκρούεται με την ισχύουσα νομοθεσία, αλλά στις διαχρονικές αρχιτεκτονικές αξίες που η παραδοσιακή μας αρχιτεκτονική πρεσβεύει, άποψη που γενικότερα μας βρίσκει σύμφωνους. Προσπαθήσαμε να σχεδιάσουμε ένα κτίριο μορφολογικά εύληπτο, καθαρό στις γραμμές του, με κατασκευαστική ειλικρίνεια και αρτιότητα και ει δυνατόν ΄΄μετρημένο΄΄. Επίσης θεωρήσαμε στόχο μας να αμβλύνουμε την αίσθηση του βαθμιδωτά πυραμιδοειδούς σχήματος του κτιρίου, που αντίθετα με την παραδοσιακή πρακτική, η νομοθεσία μας υπαγορεύει,.
Στη σύνθεση κυριαρχεί ο μπετονένιος συμπαγής όγκος του Α΄ ορόφου, που αιωρείται πάνω στα υποστυλώματα του ισογείου, τα οποία βρίσκονται μέσα από την επιδερμίδα του κτιρίου. Πάνω από αυτόν ενώ η τοιχοποιία πλήρωσης του Β΄ ορόφου αναγκαστικά υποχωρεί, η οροφή του βγαίνει όσο το ιδεατό στερεό το επιτρέπει, μαζί με το ψηλό συμπαγές στηθαίο της, ώστε να αμβλυνθεί η αίσθηση πυραμιδοειδούς διάταξης της οικοδομής. Για τον ίδιο λόγο χρησιμοποιήθηκαν εκτεταμένες επιφάνειες υαλοπετασμάτων, ώστε να εξαφανιστεί κατά το δυνατόν το όριο της επιδερμίδας του κτιρίου που υποχωρεί και να τονιστούν τα μπετονένια στοιχεία που αιωρούνται έξω στο όριο του οικοπέδου. Το τοιχίο στήριξης του κοινόχρηστου κλιμακοστασίου, ενώνεται με την πλάκα οροφής του Δ΄ ορόφου, που διατρέχει όλο το μήκος του κτιρίου και βγαίνει προβολικά πέρα από το όριο των δύο υποκείμενων πλακών, προς την οδό Κάνιγγος.
Στη βορεινή όψη του Α ορόφου ανοίγονται παράθυρα με αναλογίες που συναντούμε στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική, ενώ μπροστά από τα ανοίγματα της Νότιας όψης του, προς την οδό Παλαιολόγου, σχεδιάστηκε σύστημα ηλιοπροστασίας και προστασίας της ιδιοτικότητας του εσωτερικού χώρου, που παραπέμπει σε παραδοσιακά μορφολογήματα.
Με την κατεδάφιση του υπάρχοντος στο οικόπεδο,ερειπωμένου κτίσματος που με τη δυτική του τοιχοποιία οριοθετεί και περικλείει την αυλή του διατηρητέου κτιρίου του τμήματος 2 της συνιδιοκτησίας, θεωρούμε πως θα καταστρέψουμε τον εσωστρεφή χαρακτήρα της αυλής του. Προκειμένου να τον αποκαταστήσουμε, προτείνουμε την κατασκευή ψηλού λίθινου μαντρότοιχου που εκτός από το όριο μεταξύ των συνιδιοκτησιών θα εκτείνεται και σε μέρος του ορίου μας προς την οδό Παλαιολόγου, όπως αυτός περιγράφεται στα αρχιτεκτονικά σχέδια, ως αισθητικό στοιχείο περιχώρησης του ενός κτιρίου μέσα στο άλλο.
Το κτίριο θα κατασκευαστεί από οπλισμένο σκυρόδεμα που θα μείνει ανεπίχριστο – εμφανές. Τα κουφώματά του θα είναι αλουμινίου και τα κιγκλιδώματα μεταλλικά.